hw-Adverb (คำกริยาวิเศษณ์)

Adverb (คำกริยาวิเศษณ์) http://www.trueplookpanya.com/new/cms_detail/knowledge/18557-00/ คำกริยาวิเศษณ์ คือ คำที่ใช้ขยาย (Modify) คำกริยา, คำคุณศัพท์ และคำกริยาวิเศษณ์ด้วยกันเอง เพื่อให้ได้ความหมายชัดเจนยิ่งขึ้น เช่น                 -  He runs quickly. = quickly บอกอาการของประธาน He ขยายคำกริยาคือ runs                 -  She is very beautiful. = very บอกปริมาณหรือระดับขยายคำคุณศัพท์คือ beautiful                 -  He speaks too fast. = too บอกปริมาณหรือระดับขยายคำกริยาวิเศษณ์คือ fast ประเภทของคำกริยาวิเศษณ์ (Kinds of Adverb) โดยปกติแล้วคำกริยาวิเศษณ์ แบ่งออกได้ 3 ประเภทใหญ่ ๆ คือ 1. Simple Adverbs = คำกริยาวิเศษณ์ทั่วไป 2. Interrogative Adverbs = คำกริยาวิเศษณ์คำถาม 3. Relative(Conjunction) Adverbs = คำกริยาวิเศษณ์เชื่อมประโยค คำกริยาวิเศษณ์ส่วนมากจัดอยู่ในประเภท simple adverbs ส่วนประเภท interrogative, relative adverbs นั้นมีไม่มาก มีรายละเอียดดังนี้ 1. Simple Adverb คือ คำกริยาวิเศษณ์ที่มีหน้าที่ขยายคำกริยา, คำคุณศัพท์และกริยาวิเศษณ์ด้วยกันเอง แบ่งออกได้ดังนี้ 1. Adverb of time คือ คำกริยาวิเศษณ์ที่บอกเกี่ยวกับเวลา ทำหน้าที่ขยายคำกริยาเพื่อบอกเกี่ยวกับเวลา ใช้ตอบคำถามคำว่า "When" เช่น              - I will do my homework tomorrow. = ฉันจะทำการบ้านของฉันวันพรุ่งนี้              - He came very late. Let's start now. = เขามาช้ามาก, เราเริ่มทำงานตอนนี้เลยดีกว่า Adverb of Time ที่ใช้บ่อย ๆ ได้แก่                 often, afterward = ภายหลัง                    already = เรียบร้อย                  before = ก่อน                                       immediately = ทันที                  late, lately = ช้า, เร็ว ๆ นี้                        once = ครั้งหนึ่ง                  presently = ในเร็ว ๆ นี้(ในอนาคต)                shortly = ไม่นาน                 soon = ในไม่ช้านี้                                   still = ยัง                  when = เมื่อ                                          yet = ยัง  2. Adverb of Frequency คือ คำกริยาวิเศษณ์ที่บอกความสม่ำเสมอ, ความถี่หรือจำนวนครั้งของการกระทำ ได้แก่ often, again, sometimes, never, ever, weekly, every morning, monthly, etc. จำใช้ตอบคำถามคำว่า How often? เช่น            -  He always does his work well. = เขาผู้ชายทำงานได้ดีเสมอ             -  We have never seen now. = พวกเราไม่เคยเห็นหิมะเลย            -  I sometimes go shopping. = ฉันไปจับจ่ายซื้อของเป็นบางครั้งบางคราว หมายเหตุ คำว่า ever (เคย) ไม่นิยมใช้ในประโยคบอกเล่า มักใช้ในประโยคคำถามหรือเงื่อนไข (If-Sentence) เช่น - Do you ever see Bush now? = คุณเคยพบกับคุณบุชบ้างหรือเปล่า? 3. Adverb of Place คือ คำกริยาวิเศษณ์บอกสถานที่ว่าการกระทำนั้นเกิดขึ้นที่ใด ได้แก่คำว่า near, out, inside, outside, upstairs, downstairs, here, etc. ใช้ตอบคำถามคำว่า "Where" เช่น             - My boss went outsideBangkok. = เจ้านายของฉันได้ออกจากกรุงเทพฯ แล้วจ้า             - He lives here. I want to go there. = เขาอาศัยอยู่ที่นี่ , ฉันต้องการจะไปที่นั่น 3. Adverb of Manner คือ คำกริยาวิเศษณ์ที่บอกกริยาอาการหรือคุณลักษณะที่แสดงออกมา ได้แก่คำว่า well, fast, hard, late, probably, slowly, certainly, quietly, carefully, etc. โดยใช้ตอบคำถามว่า "How" เช่น             - Somrak fights bravely. = สมรักษ์ต่อสู้อย่างกล้าหาญ              - She speaks English well. = เขาผู้หญิงพูดภาษาอังกฤษเก่งมาก ๆ คำกริยาบอกกริยาอาการ (Adverb of Manner) ยังแบ่งย่อยออกได้อีก ดังนี้      1. Adverb of Degree, Quality คือ คำกริยาวิเศษณ์ที่บอกลักษณะอาการนั้นอยู่ในระดับหรือคุณภาพใด เช่น              - This coffee is very good. = กาแฟนี้รสชาดดีมาก (very เป็น adverb ขยายคำคุณศัพท์คือ good เพื่อบอกระดับของ good              - It has been a long journey but we are nearly there now. = มันเป็นการเดินทางที่ยาวนานทีเดียว แต่ตอนนี้พวกเราใกล้จะถึงที่หมายแล้ว (nearly เป็น adverb ที่ขยาย adverb คำว่า there) Adverb of Degree ที่ใช้บ่อย ๆ ได้แก่             very = มาก ๆ, อย่างยิ่ง                                                              quite = โดยสมบูรณ์, ทีเดียว, จริง ๆ            too = เพิ่มเติม, ด้วยเหมือนกัน                                                   nearly = เกือบทั้งหมด, ประมาณ            completely = สำเร็จ, ครบ, สมบูรณ์                                     absolutely = ทั้งหมด, โดยสมบูรณ์           deeply = อย่างมาก, อย่างลึกซึ้ง                                    distinctly = ชัดเจน, แจ่มแจ้ง           enormous = ใหญ่โต                                                entirely = สมบูรณ์, ทั้งสิ้น           greatly = อย่างยิ่งใหญ่                                                            equally = เท่ากัน, เสมอกัน           exactly = อย่างแน่นอน, อย่างแน่ชัด                                      extremely = อย่างสุดยอด           just = อย่างเหมาะ, พอดี                                             much = มาก      2. Adverb of Quantity คือ คำกริยาวิเศษณ์ที่บอกปริมาณของการกระทำว่ามากน้อยหรือบ่อยแค่ไหน เช่น                 -  He worked little. = เขาทำงานไม่มาก                 -  She worked much = หล่อนทำงานหนัก                 - We won the prize twice = พวกเราได้รับรางวัลสองครั้ง       3. Adverb of Reason คือ คำกริยาวิเศษณ์ที่บอกถึงเหตุผลในการกระทำนั้น ๆ เช่น                 - Consequently, he refused to go. = เพราะฉะนั้นเขาจึงได้ปฏิเสธที่จะไปด้วย                 - Therefore, they decided to boycott the meeting. = เพราะฉะนั้นพวกเขาจึุงตัดสินใจไม่เข้าร่วมประชุม                 - Hence, I am unable to help you. = ดังนั้น ผมจึงไม่สามารถช่วยคุณได้      4. Adverb of Affirmation คือ คำกริยาวิเศษณ์ที่แสดงการยืนยันหรือการปฏิเสธ เช่น                 - She is certainly right. I am not going. = หล่อนพูดถูกจริงๆ ผมจะไม่ไป                 - He is a fool indeed. = เขาช่างเป็นคนโง่จริง ๆ                 - You are surely misunderstood. I will probably go. = คุณเข้าใจผิดอย่างแน่นอน บางทีผมจะไป 2. Interrogative Adverb คือ คำกริยาวิเศษณ์ที่มีหน้าทำหน้าที่เป็นคำถาม ซึ่งอาจเป็นคำเดี่ยว ๆ หรือเป็นคำผสม มักจะวางไว้ ต้นประโยคเสมอ แบ่งออกได้ 6 ประเภท คือ          1. บอกเวลา (Time) ได้แก่คำว่า "When" (เมื่อไหร่), "How long" (นานเท่าไหร่) เช่น                     -  When will you come back? = คุณจะกลับมาเมื่อไหร่?                     -   How long have you been in Bangkok? = คุณมาอยู่ที่กรุงเทพฯ นานเท่าไหร่แล้วจ๊ะ          2. บอกสถานที่,ตำแหน่ง (Place) ได้แก่คำว่า "Where" เช่น                     -  Where are you come from? = คุณมาจากไหน?          3. บอกจำนวน (Number) ได้แก่คำว่า How many (มากเท่าไหร่), How often (บ่อยครั้งเท่าไหร่) เช่น                     -   How many pens do you have? = คุณมีปากกามากเท่าไหร่?                     -   How often does he go to America? = เขาเดินทางไปอเมริกาบ่อยแค่ไหน?          4. บอกกริยาอาการ (Manner) ได้แก่ คำว่า How (อย่างไร) เช่น                    -  How are you today? = วันนี้คุณสบายดีหรือเปล่า?         5. บอกปริมาณ (Quantity) ได้แก่ คำว่า How much (มากเท่าไหร่) เช่น                    -  How much do you eat? = คุณรับประทานมากเท่าไหร่?         6. บอกเหตุผล (Reason) ได้แก่ คำว่า Why (ทำไม) เช่น                    -  Why do you late? = ทำไมคุณถึงมาสายจ๊ะ?  3. Relative, Conjunction Adverbs คือ คำกริยาวิเศษณ์ที่มีหน้าที่ขยายและเชื่อมประโยคเข้าด้วยกัน ได้แก่ คำว่า When, Where, While, Whenever, How, etc. เช่น                   -  This is the reason why I left. = นี้คือเหตุผลที่ว่าทำไมฉันจึงต้องไป                   -  I don't know the place where he lives? = ฉันไม่ทราบว่าเขาอาศัยอยู่ที่ไหน? การเปรียบเทียบคำกริยาวิเศษณ์ (Comparison of Adverbs)         การเปรียบเทียบคำกริยาวิเศษณ์เพื่อแสดงให้ทราบว่าลักษณะอาการกริยาของบุคคลนั้นกับอีกบุคคลหนึ่งมีมากน้อยกว่ากันหรือไม่ การเปรียบเทียบแบ่งออกได้ 3 ขั้น คือ ขั้นปกติ (Positive Degree), ขั้นกว่า(ComparativeDegree), ขั้นสูงสุด (Superlative Degree) เช่น                1. ขั้นปกติ (Positive Degree) เป็นการเปรียบเทียบเพื่อแสดงความเท่าเทียมกันใช้ as adv as เช่น                         -  He speaks English as well as Helen. = เขาพูดภาษาอังกฤษเก่งเท่ากับเฮเลน                         -  She runs as fast as I do. = หล่อนวิ่งเร็วพอ ๆ กับที่ฉัน การเปรียบเทียบความไม่เท่ากันใช้ not as adv as หรือ not so adv as เช่น                        -  Tom does not work as fast as Jenny. = ทอมไม่ได้ทำงานหนักเหมือนกับเจนนี่สักหน่อย                        - He does not speak English so clearly as I (do). = เขาพูดภาษาอังกฤษได้ไม่ชัดเจนเหมือนกับฉันเลย                2. ขั้นกว่า (Comparative Degree) เป็นการเปรียบเทียบเฉพาะ 2 คน หรือ 2 สิ่ง จะต้องมี than ตามหลังเสมอ เช่น                        -  He speaks English more fluently than his friends.                        -  Mary runs faster than Jane. การเปรียบเทียบขั้นกว่านี้ อาจใช้ much ขยาย adverb ให้ชัดเจนเพิ่มขึ้นก็ได้ เช่น                        -  My teacher wrote essay much more quickly than students.                3. ขั้นสูงสุด (Superlative Degree) เป็นการเปรียบเทียบตั้งแต่ 3 คนหรือ 3 สิ่งขึ้นไป จะใช้ the นำหน้า adverb หรืออาจจะไม่ใช้ the นำหน้าก็ได้ เช่น                           -  He runs fastest of all. รูปของคำกริยาวิเศษณ์ (Forms of Adverbs)                1. เติม -ly ข้างท้ายคำคุณศัพท์ (adjective) เช่น                         -  slow   =   slowly                         -  quick  =   quickly หมายเหตุ กลุ่มคำต่อไปนี้ถึงแม้ว่าจะเติม -ly แต่เป็นคำคุณศัพท์ (adjective) คือ friendly, lonely, lovely, likely เป็นต้น                2.  คำ adjectives ที่ลงท้ายด้วย -y ให้เปลี่ยน y เป็น i แล้วเติม -ly เช่น                         -  easy = easily                         -  happy = happily                         -  angry = angrily                     -  hungry = hungrily                          -  day = daily                            -  noisy = noisily                 3. คำ adjective ที่ลงท้ายด้วย -e ให้เติม -ly เช่น                         -  extreme = extremely              -  sincere = sincerely ยกเว้น คำดังต่อไปนี้ให้ตัด -e ออกแล้วเติม -ly เช่น                         -  true = truly                4.  คำ adjectives ที่ลงท้ายด้วย -le ให้ตัด e ออกแล้วเติม -y เช่น                         -  sensible = sensibly                  - simple  =  simply                5. คำ adjectives บางคำเมื่อเป็น adverbs จะเปลี่ยนรูปไป เช่น                         -  good - well                6. คำ adjectives ที่ลงท้ายด้วย -ic ให้เติม -ally เช่น กลับด้านหลัก                        -  ironic = ironically                    -  terrific = terrifically กลับด้านบน